Salut Mill !
Vandaag heb ik besloten om je recept
van de overheerlijke Risolles te maken. Daarvoor moest ik wel even
wat boodschapjes doen. 7 kilometer verderop ligt het plaatsje Saint
Séverè sur Indre, waar ze een supermarktje hebben. Het had gevroren
vannacht dus eerst even krabben. Het zonnetje schijnt en over smalle
weggetjes kom ik in het pittoreske dropje uit. Ooit (in 1949) is daar een Film opgenomen door Jaques Tati, Jour de Fête, over een postbode die allerlei capriolen uithaalt tijdens hét dorpsfeest. Enkele weken terug hebben we de film gezien, Engels ondertiteld voor
zover als dat ging, omdat het dialect hier bijna niet te verstaan is,
dus her en der ontbrak de ondertiteling daarom.
Afgelopen zomer was er een avondwandeling door het dorp,
waarbij de bevolking scènes uit de film naspeelden in mime. Het hele dorp was omgetoverd voor dit spectacle, zoals ze dat hier noemen, in
de kleine steegjes allemaal waxinelichtjes, volgens mij heeft het
hele dorp verplicht Crème Brùlee moeten eten, want dat waren de
waxinelichthouders hihihi. Het was een drukte van belang en erg
vermakelijk.
Maar goed eerst boodschappen doen bij de supermarkt waar ook afbeeldingen van de film op de ramen aangeplakt zijn, zo ook bij de bakker en het restaurant heet Relais du Facteur, alles krijgt een link naar de o zo beroemde film. Ik pakte de dingen uit de schappen die ik nodig had en ging mij naar de kassa, ik wilde alleen ook broccoli hebben, maar dat hadden ze niet. Voor mij stond een persoon, groene rubberen kaplaarzen aan, een groene lange wax coat en een hoedje op. Ik vroeg mij al af of het een man of vrouw zou zijn. Je hoeft hier niet in de spiegel te kijken voor je de deur uitgaat. Ook ik heb al jarenlang geen make-up meer op als ik boodschappen ga doen, valt hier lekker niet op, als je toch wilt integreren, doe je zoals de lokalen doen. Het blijkt een vrouw te zijn en ze tovert met haar boerinnenhanden met rouwrandjes om haar nagels, klein geld uit een piepklein beursje.
Maar goed eerst boodschappen doen bij de supermarkt waar ook afbeeldingen van de film op de ramen aangeplakt zijn, zo ook bij de bakker en het restaurant heet Relais du Facteur, alles krijgt een link naar de o zo beroemde film. Ik pakte de dingen uit de schappen die ik nodig had en ging mij naar de kassa, ik wilde alleen ook broccoli hebben, maar dat hadden ze niet. Voor mij stond een persoon, groene rubberen kaplaarzen aan, een groene lange wax coat en een hoedje op. Ik vroeg mij al af of het een man of vrouw zou zijn. Je hoeft hier niet in de spiegel te kijken voor je de deur uitgaat. Ook ik heb al jarenlang geen make-up meer op als ik boodschappen ga doen, valt hier lekker niet op, als je toch wilt integreren, doe je zoals de lokalen doen. Het blijkt een vrouw te zijn en ze tovert met haar boerinnenhanden met rouwrandjes om haar nagels, klein geld uit een piepklein beursje.
Het is drukker in
het centrum als normaal, het is de wekelijkse markt en als ik
de winkel uitga staat daar de bejaardenbus. Die rijdt slechts 1x in
de week om alle oudjes, en die zijn hier nogal wat op te halen en
naar hun sociale uitje te rijden, de markt. In de vitrine
van een winkeltje, wat er sjabbie uitziet, zie ik mijn broccoli liggen. Ik stap naar binnen en
een zeer oud vrouwtje komt van- achter een klapdeur vandaan. Ik schat
haar in de 90, haar onderoogleden zijn te vergelijken met die van
droopy. Het is zo aandoenlijk, ik koop ook nog wat bananen bij haar. Alles wordt nog afgewogen op een ouderwetse weegschaal. Ik ga zeker
vaker hier binnen bij het oude mensje, zo aandoenlijk!
Op de terugweg naar huis rij ik achter een tractor, zonder ramen en zonder kenteken en word bestuurd door de vrouw met de groene rubberen kaplaarzen die voor mij stond in de supermarkt! Wat hou ik van dit land!
Op de terugweg naar huis rij ik achter een tractor, zonder ramen en zonder kenteken en word bestuurd door de vrouw met de groene rubberen kaplaarzen die voor mij stond in de supermarkt! Wat hou ik van dit land!
Daarom vandaag een recept die bij ons
thuis onlosmakelijk met elkaar verbonden
zijn Franse uiensoep en een Quiche Lorraine. Lekker eenvoudig, maar wel erg
voedzaam!
O ja Mill, die Risolles waren heel goed
gelukt en inderdaad overrrrrheerlijk.
Soupe d'oignon oftewel Franse Uiensoep (voor 4 personen)
Wat heb je nodig: 3 uien, beetje boter, rundvlees of groenten bouillonblokjes naar smaak, blaadje laurier, 1½ liter water
De uien pellen en daarna doormidden
snijden, dan in dunne plakjes snijden en in een beetje boter in een
pan zacht laten worden, dit duurt wel enkele minuten, maar is veel
lekkerder dan de uien rauw in de bouillon doen.
Ondertussen dat de uien zachtjes stoven
maak ik een krachtige bouillon van de bouillonblokjes en een
laurierblaadje, de bouillon kun je zo sterk maken als je zelf wilt. Als de uien zacht zijn voeg je ze aan
de bouillon toe en dan laat je geheel lekker garen op een klein
pitje. Voeg peper en zout toe naar smaak.
Lekker om wat stukjes stokbrood af te
snijden en deze te bestrooien met wat geraspte kaas, even in de oven
zodat de kaas smelt en bij de soep serveren. Een ander idee is om een dakje van
bladerdeeg over de soepkom te maken en deze in de oven lekker
knapperig te laten worden.
Quiche Lorraine
Misschien is de Quiche lorraine wel een van de meest bekende
onder de quiches. De basis ingrediënten zijn eenvoudig eieren, room, kaas en spek.
Uiteindelijk kun je eindeloos variëren met de ingrediënten van een
Quiche. Met prei en ham is een van de mogelijkheden maar ook
vegetarisch met prei, ui en tomaat. De quiche kan zowel warm als koud
gegeten worden.
Wat heb je nodig: bladerdeeg (die hebben ze hier al kant en klaar voor quiches), 150 gram spekblokjes, 4 eieren, 150 gram geraspte kaas (officieel geraspte gruyère kaas, ik neem altijd Emmentaler), 200 ml slagroom, nootmuskaat, peper en zout
Wat heb je nodig: bladerdeeg (die hebben ze hier al kant en klaar voor quiches), 150 gram spekblokjes, 4 eieren, 150 gram geraspte kaas (officieel geraspte gruyère kaas, ik neem altijd Emmentaler), 200 ml slagroom, nootmuskaat, peper en zout
Doe het bladerdeeg in de quichevorm en prik met een vork een aantal malen in de bodem. Zet de quiche bodem 5 minuten in de oven als deze op temperatuur is, dan gaart de bodem alvast een beetje. Bak de spekblokjes in een koekenpan, zonder boter en laat ze uitlekken op een keukenpapiertje. Klop de 4 eieren samen met de slagroom tot een luchtig mengsel. Meng de geraspte kaas door het eiermengsel heen. Peper en nootmuskaat naar smaak toevoegen. Wees voorzichtig met het zout, het spek is eigenlijk al zout genoeg. Haal de quichevorm uit de oven en schep en verdeel de uitgelekte spekjes op de quichebodem. Schenk het eiermengsel over de spekjes heen. Strooi nog wat geraspte kaas erover heen, voor en lekkere kaaskorst en zet dan de quiche 30 tot 40 minuten in de oven.
Et voila bon appetit, ook erg lekker samen met de uiensoep!
Ik ben benieuwd Mill naar jouw volgende recept, ik heb er nu al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten